De laatste dagen in Nieuw Zeeland zijn we in het Franklin district gebleven. We zijn over Awhitu peninsula gereden, hebben wat over het strand gelopen en gekampeerd in Waiuku. Nu dus de allerlaatste foto's van onze reis...

Dit is bij Kaiteriteri beach, waar het nu wel rustig was. Er zit een diepe kuil rond een zandbank voor de kust, waardoor er hele vreemde stromingen ontstaan en de golven van alle kanten lijken te komen.

Dit is aan de westkust van Awhitu peninsula.

Zaterdag 10 juni zouden we om half drie 's middags Nieuw Zeelandse tijd naar Taipei vliegen. Maar toen we op het vliegveld van Auckland aankwamen konden we ons vluchtnummer niet vinden op de borden. Bij de helpdesk wisten ze het ook niet en we werden doorgestuurd naar de balie van Air New Zealand, hoewel we daar niet mee vlogen. De reactie die we daar kregen was: "You must be Yvonne en that's Mark, right?". De vrouw achter de balie bleek een brief naast zich te hebben liggen van Eva Air, met tickets voor ons. Er stond een vaag verhaal in de brief dat ze dachten dat we al een jaar in Nieuw Zeeland waren en omdat we geen enkele vlucht hadden herbevestigd wisten ze niet of we nou mee wilden of niet. We hadden uitgezocht of herbevestigen nodig was en dat zou het niet moeten zijn. In plaats daarvan is er tegenwoordig het systeem van online inchecken en stoelen boeken, wat we netjes hadden gedaan. Ze zouden ons op verschillende manieren hebben geprobeerd te bereiken, wat niet was gelukt en daarom hadden ze maar een ticket voor ons geboekt bij Thai Airways naar Bangkok. Vanaf daar konden we dan verder met Eva Air naar Amsterdam. Het was dus uiteindelijk wel goed geregeld, maar wel erg vreemd. We hadden veel turbulentie naar Bangkok toe, maar een soepele landing. Om half elf 's avonds Bangkok tijd kwamen we aan en vlogen pas om vijf voor drie 's nachts verder. De vlucht naar Amsterdam was in een wat krappe Boeing, maar we hadden wind mee en kwamen een half uur eerder aan dan gepland, om kwart over negen 's morgens Nederlandse tijd, op zondag 11 juni in Amsterdam en lekker in 30 graden!

We hebben een geweldig half jaar gehad, veel gezien en meegemaakt en naar sommige plekken zouden we graag nog een keer terug willen. Hoewel we veel foto's van Nieuw Zeeland hebben en daar ook het meeste gedaan hebben, heeft voor ons ieder land zijn eigen charmes, mooie natuur en culturele bijzonderheden. We hebben het in alle landen erg goed naar ons zin gehad en eigenlijk amper tegenslagen. Als we nu terugkijken heeft vooral het Tanjung Puting national Park met de orang oetangs in Indonesië erg veel indruk gemaakt. Borneo als geheel, zowel het Maleisische als het Indonesische gedeelte, met de vele jungles, bijzondere dieren en verlaten bounty eilandjes was geweldig. Nieuw Zeeland is een stuk toeristischer en we waren dan ook blij dat we daar in de winter waren, terwijl we in Indonesië juist blij waren als we een keer andere toeristen ontmoetten. Overal is het anders, zijn de mensen anders dan wij en het is heel leuk om die verschillen te zien.

We willen nog even iedereen bedanken voor alle berichtjes in het gastenboek en alle leuke mailtjes! Het was altijd superleuk om vanuit het buitenland berichtjes te lezen van de andere kant van de wereld.