Dinsdag 30 mei was het weer eindelijk mooi genoeg voor de scenic flight over Tongariro national park. Alleen boven Mount Ruapehu hingen nog wat wolken, maar er was genoeg te zien, dus we besloten het gewoon te doen. We vlogen in een klein 4-persoons propellorvliegtuigje, een ervaring op zich. Zodra de propellor aan ging begon het hele vliegtuigje wild te schudden. Maar we hadden een ervaren piloot, of zo zag hij eruit, dus we vertrouwden het wel.

We vertrokken in noordelijke richting, over de Huka Falls, waar we eerder waren geweest. Van boven zag hij er toch een stuk kleiner uit.

Na een soepele bocht vlogen we zuidelijk over lake Taupo.

Al snel vlogen we boven Mount Tongariro en een kratermeer.

Mount Ngauruhoe met op de achtergrond Mount Ruapehu.

De krater van Mount Ngauruhoe, speciaal voor Michel toch echt met sneeuw en alleen opgedroogde lava...

De andere kant van dezelfde krater. Heel erg gaaf om daar zo overheen te vliegen en van bovenaf in te kijken.

Een stukje van Mount Ruapehu.

Een groter stukje van dezelfde berg / vulkaan.

Een helderblauw kratermeer.

Hier kun je mooi de opgedroogde lavastromen van dichtbij bekijken.

Voordat we het wisten waren we alweer anderhalf uur verder en terug bij Mount Tongariro en een krater daarvan. Op de terugweg kregen we ineens een boel turbulentie en het hele vliegtuig ging op en neer. Op een gegeven moment was er een enorme stuiter, waardoor Yvonne uit haar stoel omhoog vloog, tegen het dak aan, waarbij iets gevaarlijk kraakte, wat niet voelde als het dak. Maar gelukkig stuiterde alles weer terug op zijn plek en bleef het vliegtuig in de lucht.

We hebben twee flimpjes gemaakt onderweg, die hier en hier te vinden zijn.