Indonesie
De lokale tijd
in Indonesie:
Toba  Bukittinggi  Solo  Kalimantan  West Kalimantan  



Vanaf Medan hebben we de local bus genomen naar Lake Toba. Op advies van een andere reziger gingen we meteen door naar het eiland Samosir en het plaatsje TukTuk daarop. Het eiland was erg mooi, alleen het weer zat ons niet echt mee. We hebben maar heel weinig zon gezien, waardoor ook de foto's wat treuriger zijn geworden. Maar we hebben toch wat mooie uitgezocht voor op de site. En uiteraard hadden jullie nog foto's tegoed van onze vliegreis vanaf Kuala Lumpur naar Medan.


Stukje Maleisië.



Zo ziet het er boven de wolken uit. Heel surrealistisch. Yvonnes meesterwerkje :D.


Een bovenaanzicht van een stukje Sumatra.



De vliegtuigen gingen heel laag over de stad, wat we later vanaf ons hotel ook merkten. Dat geeft wel leuke foto's, maar ook erg veel lawaai in je slaapkamer...

Onze shabby legionella badkamer...


Onze sfeervolle, kleurrijke slaapkamer in Medan.




Gek he, dat steeds de stroom uitvalt?



Voor 50 cent meer dan in Medan hadden we in Tuktuk een superdeluxe kamer met balkon, eigen badkamer met warme douche en dit mooie uitzicht.

Dit zagen we vanaf ons restaurant bij het guesthouse. Let ook op het sfeervolle bootje in het midden.

Een watervalletje en een mooie rode plant.


Mooie groene rijstvelden had je overal op het eiland, met zwermen muggen eromheen. Op de achtergrond staan de authentieke batakhuizen.

Mooie donkere wolken, hebben we ook veel gezien, zodat je mooie duistere foto's kan maken.



Als er een helder moment was, konden we best ver kijken. Maar dat verschilde echt per minuut. Dit is net van het eiland af genomen, bij de hotsprings. Die stelden weinig voor, het was meer een commercieel gedoe. Overal waren hot swimming pools waar je voor veel in mocht zwemmen. En om bij de hot spring te komen moest je weer door een restaurant heen, waar je dan ook wat moest drinken of eten. Maar goed, door de hoogte had je leuke uitzichtjes onder een lekkere zwavelgeur.

Het water is hier groen door de hot spring.



Een local vrouwtje met haar kind brachten hun waterbuffel terug naar huis en wilden wel even op onze foto staan. Op de achtergrond staat een groot familiegraf, waar er veel van stonden in allerlei soorten en maten.

Buien hebben we veel gehad, maar waren meestal kort en vooral ook plaatselijk, zoals je op deze foto heel goed kan zien. Waar de mist op de berg zit, daar regent het en zo'n bui konden wij dan leuk voorbij zien trekken. Op je hoofd zijn ze minder leuk...

Op Lake Toba bleef het weer maar slecht, wat wel jammer was, want we hadden graag wat meer van het eiland gezien. Maar het had weinig zin in de modder en regen. Dus we zijn verder getrokken met de bus, naar Bukittinggi, net onder de evenaar op West-Sumatra. Onze buschauffeur dacht dat hij de Nightbus van Harry Potter meehad, die over bergen kon vliegen en zich magisch uitvouwde tot een dubbeldekker met slaapcompartimenten voor 100 mensen extra. Alleen Harry ging niet mee, dus werd het een busrit from Hell. We zullen jullie de details besparen, maar bedenk alle doemscenario's bij elkaar en je hebt een aardige inschatting van de werkelijkheid. Het heeft ons in ieder geval hard aan het denken gezet hoe we Sumatra en Java verder over land gaan bereizen...
Hierboven zie je de klokkentoren van Bukittinggi. Vanaf hier gaan we wat dagtoertjes doen, is het plan. Want hier in de omgeving zijn veel mooie dingen te zien. En daarna zien we wel weer verder. We vermaken ons nog steeds erg goed en het weer is nu we zuidelijker zitten ook ietsjes beter.